Over een jaar of 10 moet het mogelijk zijn om met een toerboot in 3 weken naar Brazilië op en neer te zeilen. Tot die tijd mogen we ons vergapen aan de prototypes. Op dit moment is het bijna tijd voor de aller spannendste finale die er te bedenken is. 2 onmogelijk grote catamarans gaan in een allesbeslissende laatste wedstrijd beslissen wie de America’s cup mee naar huis mag nemen.
Op facebook gaan de voorbeschouwingen al rond. Al mijn zeilvrienden zijn online en ik meen zelfs dat er in een kroeg in Amsterdam een groep voor een groot scherm zit. Wat nou geen volkssport.
In de aanloop naar deze finale is er meerdere malen een en ander mis gegaan. Apparaten van 10 miljoen $ en meer zijn over de kop geslagen, gebroken en zwaar beschadigd. Als grootste drama is er een zeiler tijdens een training overleden. Toch zijn er twee teams die deze monsters zo goed onder de knie hebben gekregen dat ze op het scherpst van de snede kunnen matchracen. Met 30 knopen en meer op enkele (centi)meters van elkaar over het water scheuren.
Door het water is er niet meer bij. Deze ‘boten’ zijn zo ontworpen dat ze vliegen over het water. Geen weerstand, geen buiswater, geen helling en snelheid. Lijkt me voor een toerboot een ideale combinatie. Zover is het nog niet. Over 10 minuten begint de finale, zeilen 4.0 op zijn best. Dat terwijl de toerzeilers nog net de stap naar 2.0 hebben gemaakt. Laten we de kantelkielen maar gewoon overslaan. Ik wil voor mijn verjaardag een AC 72 toureditie !!
